USG łokcia i stawu łokciowego

USG łokcia a możliwość wczesnego leczenia

USG łokcia to dynamiczne badanie obrazowe umożliwiające ocenę struktur tkanek miękkich, takich jak ścięgna, mięśnie, więzadła, kaletki maziowe oraz nerwy (promieniowy i pośrodkowy). Umożliwia także analizę powierzchni kostnych oraz obecności wysięku czy torbieli. Badanie wykonywane jest w ruchu – lekarz prosi Pacjenta o zginanie, prostowanie lub obracanie przedramienia, co pozwala na ocenę funkcjonalną stawu.
Staw łokciowy, łączący ramię z przedramieniem, charakteryzuje się złożoną budową i jest narażony na urazy oraz przeciążenia. Jego powierzchowne położenie sprawia, że USG stanowi bardzo skuteczną metodę diagnostyczną. Pozwala ono na ocenę m.in. integralności ścięgien, obecności płynu zapalnego, uszkodzeń struktur łącznotkankowych czy zmian w obrębie kaletek maziowych. Badanie trwa kilkanaście minut i może być bezpiecznie powtarzane w razie potrzeby.

USG łokcia to także doskonałe narzędzie monitorowania skuteczności leczenia oraz postępów rehabilitacji. Ultrasonografia wykorzystuje fale dźwiękowe, które odbijając się od struktur wewnętrznych, tworzą obraz widoczny na ekranie. Lekarz analizuje dane w czasie rzeczywistym, co pozwala na natychmiastową diagnozę i dobór odpowiedniego leczenia lub terapii.

USG łokcia jest badaniem bezbolesnym, nieinwazyjnym i w pełni bezpiecznym. Wskazane jest szczególnie w przypadku dolegliwości takich jak ból od wewnętrznej lub zewnętrznej strony łokcia, ograniczenie ruchomości czy dyskomfort przy codziennych czynnościach. W sytuacji, gdy objawy nie ustępują samoistnie, diagnostyka USG jest niezbędna.

Kto jest narażony na częste urazy w okolicy stawu łokciowego?

Urazy łokcia często występują u sportowców – zwłaszcza w dyscyplinach wymagających intensywnej pracy rąk, takich jak tenis, baseball czy sporty walki. Powtarzalne ruchy i duże obciążenia sprzyjają przeciążeniom i mikro urazom. Również osoby uprawiające sporty ekstremalne (np. wspinaczkę, jazdę na deskorolce czy sporty zimowe) są szczególnie narażone na kontuzje stawu łokciowego.

Równie często z urazami łokcia borykają się osoby wykonujące prace fizyczne (murarze, stolarze, elektrycy) oraz pracownicy biurowi, którzy przez wiele godzin korzystają z klawiatury i myszy komputerowej. Długotrwałe napinanie mięśni i niewłaściwa ergonomia pracy mogą prowadzić do przewlekłych zespołów przeciążeniowych.

Zwiększone ryzyko urazów występuje także u osób starszych, u których z wiekiem tkanki tracą elastyczność i są bardziej podatne na uszkodzenia podczas codziennych czynności lub upadków.