Psychologia

Najczęściej spotykane problemy psychologiczne

Zaburzenia emocjonalne

Zaburzenia emocjonalne to szeroka grupa trudności związanych z regulacją i przeżywaniem emocji. Mogą przejawiać się jako nadmierny smutek, drażliwość, wahania nastroju, trudności w radzeniu sobie z gniewem czy niskie poczucie własnej wartości. Często towarzyszą im problemy w relacjach społecznych, wycofanie z aktywności lub przeciwnie – impulsywne zachowania. U dzieci mogą powodować trudności szkolne, a u dorosłych obniżenie efektywności zawodowej. Psycholog pomaga w rozpoznaniu źródeł emocji, uczy konstruktywnych sposobów radzenia sobie i wzmacnia umiejętności adaptacyjne. Dzięki temu pacjent stopniowo odzyskuje równowagę psychiczną i większe poczucie kontroli nad swoim życiem.

Zaburzenia lękowe

Zaburzenia lękowe należą do jednych z najczęstszych problemów psychologicznych. Obejmują uporczywy i nadmierny niepokój, ataki paniki, fobie, a także zaburzenia obsesyjno–kompulsyjne (OCD). Objawy mogą być bardzo uciążliwe – od przyspieszonego bicia serca i problemów ze snem, po unikanie określonych sytuacji z obawy przed wystąpieniem objawów. Zaburzenia lękowe często prowadzą do izolacji społecznej i znacznie utrudniają codzienne funkcjonowanie. W terapii psychologicznej stosuje się m.in. techniki poznawczo–behawioralne, treningi relaksacyjne i naukę strategii radzenia sobie ze stresem. Dzięki temu pacjent uczy się lepiej rozumieć swoje reakcje i odzyskuje poczucie bezpieczeństwa.

Zaburzenia depresyjne

Depresja to przewlekłe zaburzenie nastroju, które może dotyczyć osób w każdym wieku – od dzieci po seniorów. Objawia się utratą radości życia, obniżonym napędem, spadkiem energii, poczuciem winy, brakiem nadziei i zainteresowań. U dzieci i młodzieży depresja może przyjmować nietypową postać, np. drażliwości, problemów z nauką, dolegliwości somatycznych czy zaburzeń snu. Nieleczona prowadzi do izolacji, pogorszenia funkcjonowania społecznego i ryzyka zachowań autodestrukcyjnych. Psychoterapia wspiera pacjenta w rozumieniu własnych emocji, zmianie negatywnego myślenia, budowaniu poczucia wartości i wzmocnieniu zasobów potrzebnych do radzenia sobie z trudnościami. Często jest prowadzona równolegle ze wsparciem psychiatrycznym.

Kryzysy życiowe

Każdy człowiek w ciągu życia doświadcza kryzysów – mogą one być związane z utratą bliskiej osoby, rozwodem, chorobą, utratą pracy czy innymi nagłymi zmianami. Kryzysy życiowe wywołują silny stres i destabilizują dotychczasowe funkcjonowanie psychiczne. Objawiają się bezsilnością, poczuciem przytłoczenia, trudnościami w podejmowaniu decyzji, zaburzeniami snu i apetytu, a czasem somatyzacją w postaci bólów głowy czy dolegliwości żołądkowych. Psycholog pomaga pacjentowi przejść przez ten trudny okres, wspiera w odzyskiwaniu równowagi emocjonalnej i rozwijaniu nowych sposobów radzenia sobie. Wsparcie w kryzysie ma charakter interwencyjny, a jego celem jest szybka stabilizacja psychiczna i wzmocnienie zasobów pacjenta.

Problemy rozwojowe i wychowawcze

Dotyczą przede wszystkim dzieci i młodzieży, ale pośrednio także ich rodzin. Mogą obejmować trudności szkolne, zaburzenia koncentracji uwagi, nadpobudliwość psychoruchową (ADHD), problemy w relacjach rówieśniczych czy zachowania buntownicze. U młodszych dzieci częste są zaburzenia snu, moczenie nocne, lęki separacyjne czy trudności adaptacyjne w przedszkolu lub szkole. Takie problemy mają wpływ nie tylko na dziecko, ale i całą rodzinę. Psycholog pracuje zarówno z małym pacjentem, jak i z jego rodzicami, ucząc technik wychowawczych, wspierając komunikację i pomagając w rozumieniu potrzeb dziecka. Dzięki temu możliwe jest nie tylko zmniejszenie objawów, ale też wzmocnienie więzi rodzinnych i stworzenie środowiska sprzyjającego prawidłowemu rozwojowi dziecka.